Журналістцы-палітзняволенай Шчыраковай прысуджана прэмія Free Media Awards
23 жніўня, Позірк. Журналіст-фрылансер, палітзняволеная Ларыса Шчыракова ўдастоена прэміі Free Media Award “за сваю доблесную і незалежную дзейнасць у Беларусі”, паведамляе нарвежскі фонд Fritt Ord Foundation, які з’явіцца адным з заснавальнікаў узнагароды.
Адзначаецца, што, нягледзячы на пагрозу арышту раней, яна працягвала працаваць як журналіст і была абвінавачаная ў тым, што “дыскрэдытавала Беларусь і спрыяла экстрэмізму, нібыта распаўсюджваючы дэзінфармацыю ў інтэрнэце”.
Паведамляецца, што Шчыракова “прыцягнула ўвагу да забытых ахвяр сталінскага прыгнёту”: падрыхтавала праект “забітыя і забытыя”, у якім “задакументавала гісторыі, расказаныя сваякамі рэпрэсаваных дысідэнтаў”.
Палітзняволеная, як гаворыцца ў рэлізе, “была апорай для журналістаў-фрылансераў у Гомельскай вобласці і ўпарта працавала на міжнародным узроўні, спрабуючы зрабіць легальнай працу журналіста-фрылансера ў Беларусі”.
“Яна сама стала першым журналістам-фрылансерам у Беларусі, аштрафаваным за нібыта “працу на замежныя СМІ”. Ларыса Шчыракова мужна асвятляла, як Беларусь спраўлялася з пандэміяй і пратэстамі, якія рушылі за ёй”, — гаворыцца ў абгрунтаванні ўзнагароджання.
31 жніўня 2023 года Гомельскі абласны суд прыгаварыў Шчыракову да 3,5 года пазбаўлення волі паводле арт. 3691 КК (дыскрэдытацыя Рэспублікі Беларусь), ч. 1 і 2 арт. 3614 КК (садзейнічанне экстрэмісцкай дзейнасці і тое ж дзеянне, якое здзейснена паўторна).
Суддзя Мікалай Доля разглядаў справу ў закрытым рэжыме.
9 жніўня 2023 года Камітэт дзяржбяспекі прызнаў “экстрэмісцкім фарміраваннем” “Гомельскую Вясну” — рэгіянальнае аддзяленне праваабарончага цэнтра “Вясна”. Да ўдзельнікаў гэтай групы ведамства прылічыла Шчыракову.
“Гомельская Вясна” 15 жніўня таго ж года падкрэсліла, што Шчыракова спыніла журналісцкую працу, занялася фотамастацтвам і вучылася на псіхолага.
Беларуская асацыяцыя журналістаў асудзіла прысуд, назваўшы яго “чарговай расправай і помстай журналістам”.
Шчыракова была затрыманая 6 снежня 2022 года. Яе сына Святаслава, якому на той момант было 15 гадоў, змясцілі ў гомельскі прытулак. Бацька, які прыехаў з Расіі, змог забраць падлетка на пяты дзень пасля звароту ва ўстанову. Яму не дазвалялі сустрэцца з сынам, запатрабаваўшы шэраг дакументаў, у тым ліку даведку з працы. Акрамя таго, бацька як грамадзянін РФ павінен быў аформіць рэгістрацыю ў Беларусі.
Да 2021 года Шчыракова супрацоўнічала з незалежнымі СМІ. Пасля яна публічна заявіла аб сыходзе з журналістыкі і пераключылася на этнаграфічныя фотасесіі.
Другім сузаснавальнікам узнагароды, якая раней называлася прэмія імя Герда Буцэрыуса “Свабодная прэса Усходняй Еўропы”, з’яўляецца германскі фонд Zeit Stiftung Bucerius.
Ад Беларусі яе ў розныя гады атрымлівалі інфармацыйнае агенцтва БелаПАН, “Брестский курьер”, “Белорусская деловая газета”, “Белорусский рынокк”, Intex-press, “Віцебскі кур’ер”, “Салідарнасць”, “Наша Ніва”, CDMAG, “Газета Слонімская”, “Ежедневник”, “Новы Час”, “Барысаўскія навіны”, “Беларускі партызан”, tut.by, БАЖ, reform.by.
У асабістай якасці ўзнагарода была прысуджана прадстаўнікам беларускіх СМІ Мікалаю Маркевічу, Святлане Калінкінай, Марыне Коктыш, Валеру Карбалевічу, Аляксандру Класкоўскаму, Кацярыне Барысевіч, Кацярыне Андрэевай, Дар’і Чульцовай, Наталлі Лубнеўскай.