Псіхолаг Вольга Вялічка: Плаціць за перамены будуць нашыя дзеці

4 сакавіка, Позірк. З дзецьмі варта размаўляць на палітычныя тэмы і тлумачыць ім рэчаіснасць. Такое меркаванне выказала псіхолаг Вольга Вялічка на прэзентацыі сваёй кнігі “Ад двух да пятнаццаці. Мая мама ў турме” 3 сакавіка ў Варшаве.

На яе думку, у 2020 годзе пачаўся важны пераломны перыяд для беларускага грамадства.

“І не трэба думаць, што дзеці не разумеюць, што яны не ўсведамляюць. Яны, магчыма, словамі сказаць не могуць альбо думкамі ў сваёй галаве сфармуляваць не могуць, але дакладна адчуваюць і разумеюць, што адбываецца ў краіне, — сказала Вялічка. — Беларускія дзеці нашыя палітызаваныя”.

“Калі мы выходзілі на плошчы гарадоў у 2020 годзе і крычалі гучна “Пераменаў”… За гэтыя перамены будзе плаціць не нашае пакаленне. Мы ўзялі крэдыт у нашых дзяцей. Плаціць будуць дзеці”, — лічыць эксперт.

Паводле Вялічкі, яна азнаемілася з архіўнымі матэрыяламі аб вязнях 17-га жаночага спецыяльнага аддзялення Карагандзінскага папраўча-працоўнага лагера у Казахстане (1938–1953 гады, неафіцыйная назва — Акмолінскі лагер жонак здраднікаў Радзімы) і знайшла шмат агульнага з апрацаванымі гісторыямі.

Адказваючы на пытанне аб ідэалагізацыі беларускай адукацыі, якая ўзмацняецца, спецыялістка адзначыла, што яна “аптымістычна глядзіць на сітуацыю” ў параўнанні з савецкім часам. Вялічка звярнула ўвагу, што тады існавала выбудаваная ідэалагічная сістэма, якой у сучаснай беларускай улады няма.

“Ёсць мы, якія больш свядомыя, — падкрэсліла яна. — Па-другое, ёсць інтэрнет, ёсць “Цікток”, розныя меркаванні. Навіны зараз так не схаваеш”.

З іншага боку, рызыкі сучаснасці ў тым, што дзецям “у галаву з розных бакоў льецца не простая інфармацыя, а такая, якая фарміруе [светапогляд]”, дадала псіхолаг.

“І вось тут вялікую ролю, канешне, будуць адыгрываць бацькі — наколькі яны могуць гаварыць, уплываць на фармаванне крытычнага мыслення [дзіцяці]”, — лічыць аўтар кнігі.

“Як гэта адбываецца ў Беларусі? Пра гэта (палітыку. — “Позірк”.) гаварыць зараз не трэба, гэта небяспечна. Але ж, вось, ну, ты ведаеш, умоўна, наш сцяг такі-та. Дзіцё ловіць гэты кантэкст і пачынае жыць <…> адначасова і там, і тут. І куды гэта пяройдзе — гэта справа бацькоў”, — адзначыла спецыялістка.

Кніга “Ад двух да пятнаццаці. Мая мама ў турме” выйшла ў беларускім выдавецтве “Гутэнберг” (Кракаў). Выданне змяшчае гісторыі дзяцей беларускіх зняволеных, расказаных імі падчас працы з псіхолагам у розных формах, у тым ліку ў гульнявой, з дапамогай прыёмаў казкатэрапіі.

Большасць герояў застаецца ў Беларусі.

Таксама кніга ўтрымлівае парады аўтара, як размаўляць з дзецьмі аб сённяшняй палітычнай сітуацыі.

Вольга Вялічка — былы дырэктар ліквідаванага ўладамі ў жніўні 2021 года Гродзенскага дзіцячага хоспіса. На яе ў чэрвені 2022 года завялі крымінальную справу паводле арт. 193¹ (незаконная арганізацыя дзейнасці грамадскага аб’яднання, рэлігійнай арганізацыі або фонду альбо ўдзел у іх дзейнасці).

У кастрычніку 2020 года Вялічку затрымалі за ўдзел у пратэстным “Маршы адзінства” ў Гродне. Пасля сутак у ізалятары яе аштрафавалі.

22 кастрычніка таго ж года супрацоўнікі Дэпартамента фінансавых расследаванняў ДФР Камітэта дзяржкантролю прыйшлі ў хоспіс з праверкай “па фактах заніжэння падаткаабкладаемай базы і ўхілення ад выплаты сум падаткаў”. У снежні супрацоўнікі забралі апарат штучнай вентыляцыі лёгкіх, які належыць установе.

Пазней з’явілася інфармацыя, што Вялічка знаходзіцца ў статусе падазраванай па крымінальнай справе аб “незаконным выкарыстанні спонсарскай дапамогі”. На той момант яна ўжо знаходзілася за мяжой, яе аб’явілі ў міжнародны вышук.

У жніўні 2021 года МУС паведамляла, што псіхолаг падазраецца па крымінальнай справе за ўдзел у “дзеяннях, якія груба парушаюць грамадскі парадак”.

Вялічка выступае экспертам у праекце аналізу сітуацыі з аховай здароўя ў месцах несвабоды Беларусі.

На раніцу 4 сакавіка ў краіне 1.407 палітычных зняволеных.